Credo
Wychowanie do człowieczeństwa, rozumianego jako powołanie do przeżywania Piękna, przekraczania siebie, czerpania natchnienia z Prawdy i umiłowania Dobra jest pierwszorzędnym celem kształcenia w Prywatnej Szkole Podstawowej Macierzanka. Szkoła uczy poruszania się w świecie różnorodnych kultur, religii, filozofii oraz towarzyszy wychowankom w drodze do źródeł własnej tożsamości poprzez rozpalanie entuzjazmu w uczniach
do podejmowania coraz większych wyzwań edukacyjnych, twórczych i społecznych oraz wpajanie i praktykowanie w trakcie procesu edukacji wartości takich jak: szacunek, uczciwość, odpowiedzialność, odwaga, empatia, samodyscyplina, sprawiedliwość, solidarność, tolerancja, mądrość, przyjaźń, radość.
Nasza Szkoła to miejsce, w którym uczymy się wszyscy
– uczniowie, rodzice i nauczyciele:
- rozwijać ciekawość,
- doświadczać siebie,
- popełniać błędy,
- budować relacje,
- patrzeć z różnych perspektyw,
- czerpać ze swego potencjału,
- działać i mieć radość z działania.
Jak Szkoła realizuje swoje cele?
Ocena opisowa
Uczeń podejmuje działania, które umożliwia mu Szkoła, nie dlatego żeby rywalizować z innymi, ale po to, żeby budować samego siebie – wyrastać ponad to, kim jest i dążyć do tego, by stać się tym, kim stać się może. Dlatego Szkoła stosuje ocenę opisową, która przyjmuje formę otwartą. Jest informacją
o rozwoju ucznia, jego postępach w nauce oraz napotykanych trudnościach i zawiera wskazówki do dalszej pracy.
Wiele źródeł wiedzy zamiast jednego podręcznika
Uczeń korzysta z wielu źródeł wiedzy, m.in. opowieści nauczyciela, książek, po które sięga zaciekawiony omawianymi treściami – są one inspiracją do prowadzenia zeszytu w taki sposób, że staje się on jedynym w swoim rodzaju podręcznikiem, którego uczeń sam jest autorem.
Nauczyciele z pasją
Praca nauczyciela nad rozwijaniem swoich pasji, uzdolnień i przekraczaniem własnych ograniczeń jest jednym z głównych czynników wychowawczych i pomaga mu wyjść naprzeciw możliwościom rozwojowym poszczególnych uczniów.
Współpraca nauczyciela głównego ze specjalistami
W związku z tym, że wychowanie jest długotrwałym procesem, Szkoła zapewnia jednego nauczyciela od kl. I do VIII, który uczy większości przedmiotów w ramach tzw. lekcji głównej. Dzięki temu możliwe jest utrzymanie stałej linii wychowawczej w ciągu wielu lat edukacji oraz inicjowanie treści poszczególnych przedmiotów i tworzenie z nich struktury wiedzy. W klasach starszych,
w przypadku przedmiotów takich jak: przyroda, chemia, matematyka, historia
i fizyka, Szkoła zapewnia specjalistów
z wymienionych dziedzin, którzy ściśle współpracują z nauczycielem głównym.
Projekty wielokulturowe
Czym jest miejsce i przestrzeń? W jaki sposób człowiek je organizuje ? Jakie nadaje im znaczenie? Po co właściwie to czyni?
To pytania, na które nauczyciele, uczniowie i rodzice wspólnie szukają odpowiedzi nawiązując kontakty w celu realizacji projektów wielokulturowych. Szkoła nawiązała kontakty na Podlasiu: z regionalnym zespołem „Jutrzenka”, który m.in. kultywuje tradycje pieśni w języku chachłackim, z parafią prawosławną w Sławatyczach,
a także twórcami ludowymi z Dołhobród i Holeszowa.
Nauka historii
Teraźniejszość opiera się na osiągnięciach wcześniejszych kultur. Dlatego właściwą naukę historii w kl. V uczniowie rozpoczynają od poznania prastarych kultur orientalnych Indii, Persji, Mezopotamii i Egiptu. Przygotowują do niej w kl. I - IV legendy, baśnie, sagi i opowieści starotestamentowe oraz legendy i opowieści związane z historią regionu, mitologie słowiańskie, germańskie oraz inne.
Nauczanie w cyklach
Większość przedmiotów nauczana jest w ramach 3-4 tygodniowych cykli lekcyjnych. Ma to na celu lepszą koncentrację na omawianych zagadnieniach oraz dogłębne ich przeżycie.
Pieśni i tańce
Szkoła wprowadziła do programu zajęć dodatkowych naukę zarówno staropolskich pieśni i tańców jak również tych pochodzących z tradycji innych kultur.
Działania artystyczne
Szkoła przywiązuje ogromną wagę do obcowania ze sztuką i do działań artystycznych, które są obecne zarówno na przedmiotach takich jak rysunek, malowanie, kaligrafia, prace ręczne, czy literatura, jak również na przedmiotach przyrodniczo – matematycznych.
Lekcje matematyki i geometrii
Kto odwiedza naszą szkołę po raz pierwszy, zadaje zwykle pytanie: wszystko tu takie piękne, czy nie istnieje zatem obawa, że dzieci nie nauczą się tego, co trzeba, nie zdobędą tzw. szkolnej wiedzy? Odpowiadamy również pytaniem: czy zdobywanie wiedzy o świecie wyklucza odkrywanie w nim piękna? Czy nauka wyklucza piękno? Badać własności liczb, figur geometrycznych i odkrywać zależności pomiędzy nimi można przecież i w taki sposób.
Posiłki
Wspólne spożywanie posiłków jest ważnym elementem wychowania i nauki relacji społecznych. Uczniowie przychodzą do szkoły po śniadaniu,
a drugie śniadanie, które przynoszą ze sobą z domu, spożywają razem przy stole, każdego dnia o tej samej porze. W każdy piątek uczniowie pieką wspólnie bułki, które następnie spożywają na drugie śniadanie wraz z przygotowanymi wcześniej w domu dodatkami.
Komponując i spożywając posiłki zwracamy uwagę na łączenie smaków i specyfikę pór roku. Uczniowie nie przynoszą do szkoły swoich własnych napojów. Przez cały dzień mają dostęp do wody i herbat ziołowych. Nie przynoszą także słodyczy. Uczniowie w szkole spożywają obiady, a jeśli pozostają w świetlicy również podwieczorki.
Szkoła korzysta z cateringu firmy „Igła Catering – tradycyjna kuchnia domowa” ze Swoszowic. Dzienna stawka żywieniowa wynosi 12 zł. Rodzice płacą za wyżywienie za miesiąc z góry, posiłki niewykorzystane są odliczane w następnym miesiącu.
Mamy to szczęście, że w dobie epidemii lekcje online w naszej szkole odbywają się codziennie. Mają swój rytm wyznaczany przez pracę indywidualną, pracę w parach i w większych grupach, pracę z całą klasą. We wszystkich tych częściach lekcji towarzyszy uczniom nauczyciel. Towarzyszy im w poznawaniu nowych obszarów wiedzy. Towarzyszy, gdy mierzą się z trudnościami i uczą się szukać rozwiązań, żeby je pokonywać. Towarzyszy, gdy uczą się pracować samodzielnie i gdy uczą się budować relacje z innymi, żeby z nimi współpracować. Towarzyszy, gdy łapią wiatr w żagle oraz wtedy, gdy nastają dni bezwietrzne, czy przychodzą burze.
„To, co powinniśmy czynić, uprzednio się tego
nauczywszy, tego uczymy się, robiąc to właśnie”.
Ta stara maksyma grecka w tłumaczeniu Tadeusza Kotarbińskiego jest częściej niż kiedykolwiek obecna w tle przygotowań do lekcji online z naszymi uczniami. Częściej niż kiedykolwiek zadajemy sobie w obecnej dobie pytanie: do jakiego świata wychowujemy naszych uczniów?
Jesteśmy świadkami niebywałego postępu technicznego, który przyniosło nam ostatnie stulecie. Świat zmienia się w tak oszałamiającym tempie, że za pewnik możemy przyjąć to, że kształt, jaki przyjmie, jest trudny do przewidzenia. Udawać, że tak nie jest, byłoby równoznaczne z budowaniem fikcji
i wychowywaniem dzieci do życia w tej fikcji.
W sytuacji, która zaistniała, szybciej niż kiedykolwiek uczymy się – my, nauczyciele, nasi uczniowie i ich rodzice – korzystać z osiągnięć technicznych. Zdajemy sobie sprawę, że rozwój technologiczny nie idzie w ślad za rozwojem społecznym, lecz znacząco go wyprzedza. Człowiek rozwija technologie, porzucając odpowiedzialność za to, w jaki sposób będą one kształtować przyszłość w dłuższej perspektywie. Stwarza globalne problemy, chociaż nie nauczył się jeszcze współpracować, by móc je rozwiązywać.
Współczesne dzieci bardzo sprawnie stukają w klawiaturę, wykazują się dużym refleksem strzelając do potworów, prowadzą konwersacje używając jednocześnie kilku komunikatorów, korzystając z lajków, gifów, memów i demotów. Gdy jednak przychodzi potrzeba, żeby inteligentnie korzystać
z sieci, wyszukać w niej wartościowe informacje i zrobić z nich użytek, czy twórczo je wykorzystać, stają się tak samo bezbronne, jak niegdysiejsi uczniowie, gdy stali przed regałami z opasłymi tomami mądrych książek, leksykonów, słowników i encyklopedii. Podchodził do nich wówczas nauczyciel, wskazywał, po który tom z półki mają sięgnąć i mówił: dzisiaj będę Was uczyć tego, co zostało zapisane w tej wielkiej księdze. Współczesny nauczyciel mówi ponadto: dzisiaj będę Was uczyć tego, jak w bezmiarze zasobów internetowych odróżnić to, co wartościowe od tego co jest bezwartościowe.
Prof. Michał Szurek, matematyk, pytany, czego w obecnych czasach uczyć młodzież, odpowiada, że przede wszystkim trzeba nauczyć ją jak pracować. W naszej szkole zwykliśmy jeszcze dodawać: oraz współpracować. Biorąc pod uwagę powyższe, realizowanie podstawy programowej to aksjomat.